پویان

اول آبان رفتیم تهران خونه خاله فاطی مادر جون هم همراهمون اومد... من برا آزمون دکتری تغذیه وزارت بهداشت رفته بودم... شیطون بلای من به هرچی دست میزنه و به هر چی کار داره خلاصه ما گفتیم بذار از شوهر خاله اش حساب ببره خلاصه شوهر خاله هم کلی قیافه جدی و اخمو به خودش گرفت و غافل از اینکه پسرم خیلی زرنگتر از این حرفاست ... با اخم و جدی دعواش میکرد که بشینه و دست نزنه و از این حرفا .. پویان عین خیالش نبود با لبخند میرفت سمتش که در عمو(شوهر خاله) رو از رو برد.. وهمه زدن زیر خنده... ...

پویانم خیلی مهربونه و هر چی می خواد میاد سریع منو بوس(به قول خودش اومم مه...) میکنه! راستش واسه می می (شیر مادر) هم اسم گذاشته میگه نا نا می خوام نا نا یعنی داره ناز میده..... خیلی ماهه پسرم قند عسلم... اگه ببینه کسی ناراحته فورا میره بوسش می کنه و غصه میخوره. ...

پویانی من خیلی مبتکرو خلاقه هر کلمه ای که سخته خودش واسش اسم جدید میذاره و صداش می کنه! مثلا به قطار میگه چوچو هندوانه= هنی ماکارونی= ماتاتا هواپیما=بادبادا به دوغ=گوغ گوجه=گوگه ...